1. PN-N-18002:
Metoda matrycowa: Polega na oszacowaniu prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia i jego skutków, a następnie przypisaniu odpowiedniej kategorii ryzyka.
Zalety: Prosta, przejrzysta, zgodna z Polską Normą.

2. Risk Score:
Metoda ilościowa: Polega na przypisaniu punktowej wartości poszczególnym czynnikom ryzyka, a następnie zsumowaniu ich w celu uzyskania ostatecznej wartości ryzyka.
Zalety: Szczegółowa, precyzyjna, pozwala na porównanie ryzyka na różnych stanowiskach pracy.

3. PHA (Preliminary Hazard Analysis):
Metoda heurystyczna: Polega na identyfikacji zagrożeń i oszacowaniu ich ryzyka na podstawie doświadczenia i wiedzy eksperckiej oceniających.
Zalety: Szybka, elastyczna, skuteczna na etapie projektowania.

Nauczyciel przedmiotu w szkole podstawowej pełni kluczową rolę w procesie kształcenia dzieci, dostarczając im wiedzy z danej dziedziny oraz rozwijając ich umiejętności poznawcze i społeczne. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie i realizacja programu nauczania zgodnie z podstawą programową, dostosowanej do wieku i poziomu rozwoju uczniów. Poprzez różnorodne metody nauczania, takie jak wykłady, ćwiczenia praktyczne czy dyskusje, nauczyciel stara się zainteresować uczniów tematem oraz rozwijać ich umiejętność logicznego myślenia i krytycznej analizy. Ponadto, nauczyciel współpracuje z rodzicami oraz innymi nauczycielami w celu zapewnienia wszechstronnego rozwoju uczniów i sukcesu edukacyjnego.

Do jego głównych obowiązków należy:

1. Realizacja podstawy programowej i programów nauczania:

• Dokładne i rzetelne realizowanie podstawy programowej Ministerstwa Edukacji i Nauki w zakresie nauczanego przedmiotu.
• Opracowywanie i wdrażanie programów nauczania danego przedmiotu zgodnie z zasadami współczesnej dydaktyki i najnowszymi osiągnięciami naukowymi.
• Wyposażanie uczniów w wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu nauczanego przedmiotu, uwzględniając ich potrzeby i możliwości rozwojowe.
• Aktualizowanie treści kształcenia i udoskonalanie metod nauczania w związku z rozwojem nauk właściwych dla nauczanego przedmiotu.

2. Kształtowanie umiejętności i postaw:

• Rozwijanie u uczniów umiejętności intelektualnych i praktycznych określonych w podstawie programowej i szkolnych programach nauczania.
• Kształtowanie u uczniów samodzielności myślenia, umiejętności logicznego wnioskowania i krytycznego analizowania informacji.
• Wdrażanie uczniów do samodzielnej, systematycznej pracy i efektywnego korzystania z różnych źródeł wiedzy.
• Dbanie o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji.
• Rozwijanie u uczniów wrażliwości społecznej, moralnej i estetycznej.
• Krzewienie dobrych obyczajów i dbałość o czystość języka ojczystego ucznia w mowie i piśmie.

3. Ewaluacja i dokumentacja:

• Prowadzenie rzetelnej i obiektywnej oceny umiejętności uczniów, ich postępów w nauce oraz analizowanie przyczyn ewentualnych niepowodzeń.
• Prowadzenie dokumentacji pedagogicznej w zakresie osiąganych wyników nauczania i realizacji programu nauczania.
• Komunikowanie się z rodzicami i opiekunami uczniów na temat ich postępów w nauce i zachowania.

4. Współpraca i doskonalenie zawodowe:

• Współpraca z nauczycielami innych przedmiotów, pedagogiem szkolnym i psychologiem w celu korelacji treści kształcenia i doskonalenia pracy pedagogicznej.
• Współdziałanie z rodzicami i instytucjami opieki i ochrony praw dziecka w przypadku stwierdzenia problemów wychowawczych lub socjalnych u uczniów.
• Stałe doskonalenie zawodowe poprzez udział w różnych formach kształcenia i samokształcenia, poszerzanie wiedzy z zakresu nauczanego przedmiotu i wzbogacanie własnego warsztatu pracy pedagogicznej.

5. Zapewnienie odpowiednich warunków do nauki:

• Stwarzanie uczniom odpowiednich warunków do nauki poprzez dbałość o pracownię przedmiotową i jej wyposażenie.
• Zapewnianie uczniom dostępu do nowoczesnych pomocy dydaktycznych i technologii informacyjno-komunikacyjnych.
• Reagowanie na zjawiska patologiczne w rodzinie i środowisku ucznia oraz współdziałanie z instytucjami pomocowymi.
• Zapewnianie poziomu opieki i pomocy indywidualnej dla uczniów będących w trudnej sytuacji szkolnej lub społeczno-wychowawczej.